ஒரு அல்வா தேசத்து அந்நியனும் ஒரு ஞானக்குழந்தையும்

தமிழ் வலைப்பதிவுலகுல மொத்த பதிவுகளின் எண்ணிக்கை இருபத்தியோரு லட்சத்து ஐந்நூத்தி அறுபத்தியேழு. அதை எழுதுன மொத்த பதிவர்களின் எண்ணிக்கை எழுநூத்தி இருபத்தியஞ்சரை. இதுல ஆன்மீகப் பதிவர்கள் தொன்னூத்தி ரெண்டு பேர். அறிவியல் பதிவர்கள் நூத்தி நாப்பத்தியாறு பேர். நகைச்சுவை பதிவர்கள் முன்னூத்தி முப்பத்தி மூனரை பேர். சீறியஸ் பதிவர்கள் இருநூத்தி இருபத்தி ரெண்டு பேர் சீறாத பதிவர்கள் எண்பத்தி எட்டு பேர். அது போக 2007ல தமிழ் திரையுலகில்...சே...வலைப்பூவுலகில் வெளிவந்த பதிவுகளின் எண்ணிக்கை ஆறே முக்கால் லட்சத்து தொள்ளாயிரத்தி பதினாறு. அதுல நகைச்சுவை என்கிற வகையில் வெளிவந்த பதிவுகளின் எண்ணிக்கை இரண்டு லட்சத்து முன்னூத்தி ஐம்பத்தி ஒன்னு...மக்களுக்கு நல்லது செய்யும் எண்ணத்தோட பொது விஷயங்களையும் சமூக அக்கறையையும் தாங்கி வெளிவந்த பதிவுகளின் எண்ணிக்கை ஆயிரத்தி எண்ணூத்தி இருபத்தி ரெண்டு. இது போக ஆன்மீகம் இருபத்திரெண்டாயிரத்தி அறுநூத்தி எண்பத்தி எட்டு, விளையாட்டு பதினேழு ஆயிரத்தி நானூத்தி நாப்பத்து நாலு, புகைப்படம் ஏழாயிரத்தி எழுநூத்தி ஏழு, மொக்கை நாலு லட்சத்து நூத்தி பதினொன்னு. ஒரு பதிவர் சராசரியா ஒரு வருஷத்துல சராசரியா எழுதற பதிவுகளின் எண்ணிக்கை எழுபத்தி ரெண்டு.

இப்படியெல்லாம் இருக்க போன வருஷத்து ஆவரேஜைக் கூட எட்டாத கூட்டல் கழித்தல் கணக்கு வழக்கு தெரியாம ஸ்டாட்டிஸ்டிக்ஸ் போடற என்னை போய் 2007ல எழுதுனதுல பிடிச்ச பதிவுகளைப் பத்தி ஒரு பதிவு எழுதச் சொல்லி ரெண்டு பேரு கொக்கி போட்டுருக்காங்க. எழுதுன பதினெட்டு பதிவுகள்ல முக்காவாசி படம் புடிச்சிப் போட்டு ஒப்பேத்துன பதிவு, மத்ததெல்லாம் என்னன்னு எனக்கே தெரியாது. இந்த அழகுல இது தான் எனக்கு புடிச்சதுன்னு நான் பதிவு போடறதும், அதைப் படிச்சிட்டு 'தூ'ன்னு டீசண்டா நீங்க துப்பிட்டுப் போறதும் வேணுமான்னு யோசிச்சேன். அதுனால என்னை எழுதுனதுல பிடிச்சதை எழுதச் சொன்ன அந்த ரெண்டு பேரைப் பத்தி எனக்கு தெரிஞ்சதை எல்லாம் எழுதி அவங்க புகழைப் பதினெட்டுப் பட்டியிலயும் பரப்பலாம்னு முடிவு ஜெஞ்ஜிட்டேன்.

முதல்ல, என்னை இந்த டேக்ல மாட்டிவிட்ட அல்வா தேசத்து அந்நியனைப் பத்திச் சொல்றேன். கிட்டத்தட்ட நான் தமிழ் பதிவுகள் எழுத ஆரம்பிச்ச சமயத்துல தான் இவரும் எழுத ஆரம்பிச்சாரு. இவரைப் பத்திச் சுருக்கமாச் சொல்லனும்னா ஒரு multi-faceted பதிவர். திடீர்னு அம்பியா தங்கமணி ரங்கமணி கதை எல்லாம் எழுதிட்டு இருப்பாரு, திடீர்னு பாத்தா ராம்ப்வாக் ரெமோவா ஆகி அசிம் ப்ரேம்ஜி வீட்டு விருந்தாளியா இருக்கறப்போ பஞ்சாப் கோதுமைகளோடு அடிச்ச லூட்டிகளைப் பத்திச் சொல்லுவாரு, திடீர்னு பாத்தா அப்படியே அந்நியனா சேஞ்ச் ஆகி கும்பிபாதம்...சே...சே...எங்கள் தானைத் தலைவியோட 'வம்பிபாதம்' செஞ்சிட்டு இருப்பாரு. குடும்பஸ்தனா ஆனதுக்கப்புறமும், தங்கமணியும் ஒரு ப்ளாக்கரா இருக்கறதுக்கப்புறமும் "எல்லா கண்களும் எந்தன் மேலே" ஸ்ரேயாவைப் பாத்து பரவசமடைஞ்சதைப் பத்தி தைரியமா பதிவிடற ஒரு மாவீரரு. வெறும் கில்பான்சியாத் தான் எழுதுவாருன்னு எதிர்பாத்தா யூ ஆர் ராங்...சுந்தரகாண்டத்தைப் பத்தியும் அவருக்கு ரொம்பப் பிடிச்ச அனுமானைப் பத்தியும் கூட அக்மார்க் ஆன்மீகமாவும் எழுதுவாரு. போன வருஷத்துல இவர் எழுதுன "2007 ப்ளாக்கர் அவார்டுகள்", "ஓம் ஷாந்தி ஓம் விமர்சனம்", "விளம்பரங்கள்", "பெண் பார்க்கும் படலம்" எல்லாமே பட்டையைக் கெளப்பும்.

என்னைப் பத்தி "கைபுள்ளை: காமடி, பயண குறிப்புகள், குவிஜுனு ஒரு நடமாடும் தகவல் சுரங்கம்"ன்னு சொன்னதுனால இவரு ரொம்ப நல்லவரு. "இட்டிலி நல்லா சாப்ட்டா வந்ருக்கா தல? :)"ன்னு நான் மாவாட்ட கஷ்டப் படறதைப் பாத்து கருணை காட்டாம நக்கல் பண்ணதுனால கொஞ்சம் கொடியவர் :)

அடுத்ததா நம்மளை இந்த டேக்ல கொக்கி போட்டவரு ஜாவா பாவலர் கவிஞ்சர் கப்பிநிலவன். இவரைப் பத்தி என்னான்னு சொல்றது. இந்த சின்ன வயசிலேயே இம்புட்டு ஞானமான்னு டக்கு டக்குன்னு மலைக்க வைக்கும் ஒரு "ஞானக்குழந்தை". 2006 ஆம் வருஷம் செப்டம்பர் மாசத்தில் ஒரு நாள். கப்பி உருகுவே ஜனாதிபதியாவும் நான் சித்தூர்கட்ல சித்தாளாவும் வேலை பாத்துட்டு இருந்த சமயம். சூடான் புலியின் அறிமுகத்தால ரெண்டு பேரும் ஜிடாக்ல பேசிக்க ஆரம்பிச்சோம். அப்போ தான் கப்பியின் ஞானத்தின் பரிச்சயம் எனக்கு கிடைச்சது. இந்த ஜிடாக் உரையாடலைக் கொஞ்சம் படிச்சிப் பாருங்களேன். நான் சொல்றது உங்களுக்கே புரியும்.

நான் : நேத்து எதோ நாத்திகம் அது இதுன்னு சொன்னியே...என்னப்பா மேட்டரு?

கப்பி : ஹி ஹி...அன்பே சிவம் :)

நான் : யாருமே நாத்திகன் கிடையாது. அதை தெரிஞ்சிக்கோ...கடவுள் இல்லைன்னு சொல்லலாம். ஆனா நம்பிக்கை இல்லைன்னு உன்னால சொல்ல முடியுமா?

கப்பி : நான் atheistனு சொல்றது விட agnosticனு சொல்லலாம். தமிழ்ல அதுக்கும் நாத்திகம் தானே?

நான் : Agnosticனா என்ன?

கப்பி : agnostic-னா கடவுள் இருப்பை அறியாமல் இருக்கிறேன்..அதனால் கடவுள் என்ற ஒன்னு மேல எனக்கு நம்பிக்கை கிடையாது.

நான் : மனுஷனை மீறுன பவர் ஒன்னு இருக்குன்னு நம்பறியா?

கப்பி : இருக்கலாம்..எனக்கு தெரியாது...ஆனா மனுசனுக்குள்ள இருக்க கடவுளைப் பாக்கனும்

நான் : இதெல்லாம் யார் கிட்ட கத்துக்கிட்டது?

கப்பி : எனக்கு கமல் சொல்லி குடுத்தது

நான் : அதே கமலுக்கு இளையராஜா சொன்னது தான் "நாத்திகர்னு யாருமே கிடையாது"ன்னு :)

கப்பி : கமலை சும்மா இழுத்துவிட்டேன்...எங்க பெரியப்பா பார்த்து கொஞ்சம் கத்துகிட்டது...
பத்தாங் க்ளாஸ் வரைக்கும் அம்மா கையை புடிச்சுகிட்டு தினம் கோயிலுக்கு போன பையன் தானே :))

நான் : மனுஷனுக்கு உதவனும்னு நினைக்கிற உன் கருத்து வரவேற்கத்தக்கது. ஆனா மனுஷனை மீறுன சக்தி ஒன்னு இருக்குப்பா. சாமியைக் கும்பிட்டுக்கிட்டும் மனுஷனுக்கு உதவலாம்ப்பா.

கப்பி : இயற்கை..இருக்கு...சூரியன்ல ஆரம்பிச்சு இயற்கை கடவுள்களா கும்பிட ஆரம்பிச்சது தான் இப்படி வந்து இருக்குன்னு என் சின்ன அபிப்ராயம்.

கப்பி : சாமியை கும்பிட்டு மனுசனுக்கு உதவலாம்தான்...சாமியைக் கும்பிடாமலும் பண்ணலாம்ல :)

"வேதம் புதிது படத்துல வர்ற சின்னப்பையன் சத்யராஜைப் பாத்து "நான் கரையேறிட்டேன் நீங்க கரையேறலையா"ன்னு கேக்கற மாதிரியே இருந்துச்சு :)"

நான் : உன் கருத்துக்கு நான் மதிப்பு குடுக்கறேன்.

கப்பி : நானும் சாமி கும்பிடறவங்களை தப்பா சொல்ல மாட்டேன்

நான் : சாமி கும்பிடறதும் கும்பிடாததும் உன்னோட தனிப்பட்ட விருப்பம்னு புரிஞ்சிக்கிட்டேன்.

கப்பி : எல்லாருக்கும் அவங்க நம்பிக்கை இருக்கு...சொல்லபோனா எங்கம்மா என்னை பைக்ல கோயிலுக்கு கூட்டிட்டு போன்னு சொன்னா நான் கூப்பிட்டு போகனும். அங்க போய் சாமி கும்பிடாம வெளிய நிக்கறது என் விருப்பம்..அதுக்காக அவங்களை கூட்டிட்டு போக மாட்டேன்னு சொல்ல கூடாதுல்ல

நான் : சூப்பர்

நமக்கு பிடிப்புள்ள ஒரு விஷயத்தை மத்தவங்களும் ஏத்துக்கனும்னு நெனச்சி நாம சொல்லும் போது அதை சொல்றதுக்குன்னு ஒரு முறை இருக்குன்னு எனக்கு உணர்த்துனவரு. அதோட எழுத்தில் ஒரு பக்குவம், நிதானம் ஒரு ஒரு முதிர்ச்சி இதெல்லாம் இவரோட ஹால்மார்க். இவரோட கொசுவத்தி சுத்தல் பதிவுகள்ல அந்த ஞானம் மில்லிகிராம் அளவுகளில் அப்பப்போ வெளியே வந்தாலும், இவர் ஒரு ஞானப்பிழம்பு...ஞான ஊற்று...ஒரு ஞான நிறைக்குடம்...ஒரு...ஒரு...ஞானக் குழந்தைங்கிறதுல இருவேறு கருத்துகள் இருக்கவே முடியாது. நான் சொல்றதை அப்படியே ஒத்துக்கறவங்க எல்லாம் பெஞ்சு மேல ஏறி நில்லுங்கப்பா...சாரி ரெண்டு கையையும் தூக்குங்கப்பா.

கப்பிநிலவன் மட்டுமில்ல நாங்களும் ஞானக்குழந்தைகள் தான்னு சித்தெறும்பின் படைப்பின் ரகசியத்தைக் கண்டறிய முற்பட்ட தம்பியும், 'எதிர்பார்ப்புகளை குறைத்துக்கொண்டால், ஏமாற்றங்களைத் தவிர்க்கலாம்"னு மனசுக்குள் மத்தாப்பு திவ்யாவும் வேற வந்து சேந்துக்கிட்டாங்க.

பன்னிக்குட்டி ராமசாமி பாஷையில சொல்லனும்னா "வர வர இந்த ஞானக்குழந்தைகள் தொல்லை தாங்கலைடா" :))